Kyrkja var gjennom fleire ombyggingar og endringar medan den var i bruk som verkskyrkje. I 1767 vart den utbetra med tårn, spir og tre kyrkjeklokker, og seinare omvælt i 1797. Likevel er den omtala som i dårleg stand da jernverket vart nedlagt i 1812, og det var frykt for at den skulle forsvinne med verket.
Utover 1800-talet vart det stilt spørsmål om plasseringa av kyrkja, sidan hovudtygda av folket budde lenger vestover. Det vart søkt om flytting i 1826, men gjeve avslag. I 1845 kom saka opp på nytt, og ved kgl.res. 1848 vart det gjeve løyve til flytting. I 1855 vart så kyrkja teke ned og flytta dit den står i dag.